Kendimi şu dönem ya da bu dönem diye bir yere ait hissetmedim hiç ama hep siyah beyaz fotoğraflara baktığımda "keşke o yıllarda yaşasaydım" demişimdir. Sahi, hangi yıla aidim ben?
.JPG) |
| Müstakbel kayınvalidem ne kadar da zarif.. Sene 1972 Daha nişanlım dünyada yok:) |
Geçtiğimiz haftasonu müstakbel kayınvalidem ve babamla oturup eski albümleri karıştırdık. Öyle tatlılar ki sanki hayatlarında olmadığım dönemi tekrar yaşatmak istercesine bir fragman izlettirdiler bana. Annem çok fazla bu tür şeyleri saklayan biri değil, ben ise tam tersi kirli çıkı diye adlandırılan her şeyi saklamış olabilen bir karaktere sahibim. Belki de bu yüzden saklanan şeylere hep imrenir daha bir merakla bakar, o dönemi hissetmeye çalışırım.
Tipografisinden, kullanılan ifadelere aşağıda paylaştığım gazino fotoğraflarının konduğu kaplar benim çok ilgimi çekti. Sanırım herkes aynı dertten muzdarip, evet teknoloji çok ilerledi her şey dijital ve bir o kadar hızlı... Gerek üretim, gerekse tüketim ayağı bu şekilde. Her şeyi unutup geçiyoruz, fakat bir şeyi unutuyoruz; tıpkı kartların üzerinde yazan yüzüme bir anda tokat gibi vuran bu cümle gibi "Maziyi dile getiren yegane varlık resimdir." Tamam resim değil fotoğraf diye içinizden düzelttiniz siz de benim gibi:) ama varsın fotoğraf değil resim olsun, yeter ki içinde güzel hatıralar barındıran hoş bir seda olsun geçmişten.
.JPG)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
Bizimkiler gençliğinde epey gezmişler:)
Yamuk fotoğraflar için özür dilerim, nasıl çevireceğimi bilemedim. Yardımcı olursanız sevinirim :)
Herkese mutlu haftalar!
Çiğdem
Yorumlar
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için değerli:)